عشق است

عشق است .. باز اين ترانه ها را عشق است ..

رخش سرخ بادپا را عشق است

عشق درگير غروب درد است .. بازهم طلوع ما را عشق است

آآآي از خانه زخم و گريه .. غربت بغزگشا را عشق است

آآي از آب و هواي بي عشق .. بادبان ناخدا را عشق است

اهل بي مرزترين دريا باش .. آي اهل همه جا را عشق است

از غزل باختگان ميترسم .. شعرهاي بيهوا را عشق است

اي قشنگ سازها آوازها .. روزهاي بي عزا را عشق است

c'est quoi la vie

Je suis fatiguée, J'en ai marre de cette vie de pourrie
Qu'est ce que nous attend ha!!!!
ici, à gouache, à droite, il y a rien !!!
je lis et je regarde, je cherche et je pense: pourquoi tous ca!!!?
rien est évident, la vie et déjà perdue.
Il y a long temps et son odeur est partout, la rose aussi est perdue!
et moi aussi ici et je cherche à vivre et apprendre à vivre
sans savoir c'est quoi la vie.......!!!
mourir, mourir, mourir et vivre.....!!!