هر يك از "سين" هاي سفره هفت سين نماد چه چيزی هستند ؟

نوروز بزرگترين جشن ملى ايرانيان سابقه اى هزاران ساله دارد. از گذشته هاى دور آريايى هاى ساكن در فلات ايران روز اول سال و آغاز بهار را به برگزارى مراسم ويژه و توأم با سرور و شادمانى اختصاص مى دادند. برخى پژوهشگران ، ريشه تاريخى اين جشن را به »جمشيد پيشدادى» نسبت مى دهند و نوروز را »نوروز جمشيدى» مى خوانند.
اين گروه معتقدند كه جمشيدشاه بعداز يك سلسله اصلاحات اجتماعى بر تخت زرين نشست و فاصله بين دماوند تا بابل را در يك روز پيمود و آن روز (روز هرمزد) از فروردين ماه بود. چون مردم اين شگفتى از وى بديدند جشن گرفتند و آن روز را »نوروز» خواندند. اما عاملى كه »نوروز» را از ديگر جشن هاى ايران باستان جدا كرد و باعث ماندگارى آن تا امروز شد، «فلسفه وجودى نوروز» است: زايش و نوشدنى كه همزمان با سال جديد در طبيعت هم ديده مى شود.
دكتر ميرزايى جامعه شناس در اين باره مى گويد: «يكى از نمودهاى زندگى جمعى، برگزارى جشن ها و آيين هاى گروهى است، گردهم آمدن هايى كه به نيت نيايش و شكرگزارى و يا سرور و شادمانى شكل مى گيرن. برهمين اساس جشن‌ها و آيين‌هاى جامعه ايران را هم مى توان به سه گروه عمده تقسيم بندى كرد: جشن ها و مناسبت‌هاى دينى و مذهبى - جشن هاى ملى و قهرمانى و جشن هاى باستانى و اسطوره‌اى. جامعه ايران در گذشته به شادى به عنوان عنصر نيرو دهنده به روان انسان، توجه ويژه‌اى داشتند. آنها براساس آيين زرتشتى خود چهار جشن بزرگ و ويژه تيرگان ، مهرگان ، سده و اسپندگان را همراه با شادى و سرور و نيايش برگزار مى كردند.
دراين بين نوروز بنا به اصل تازگى بخشيدن به طبيعت و روح انسان همچنان پايدار ماند. گرچه باتوجه به قانون تغيير پديده هاى فرهنگى ، نوروز هم ناگزير نسبت به گذشته با دگرگونى هايى همراه است.
به هرحال در آيين‌هاى باستانى ايران براى هر جشن «خوانى» گسترده مى‌شد كه داراى انواع خوراكى‌ها بود. خوان نوروزى «هفت سين» نام داشت و مى‌بايست از بقيه خوانها رنگين تر باشد.
اين سفره مــعــمـولاً چـندســاعــت مانــده به زمان تـــحويل ســـــال نو آمـــاده بود و بر صفحه اى بلندتر از سطح زمين چيده مى شد. همچنين ميزدپان (MAYZADPAN) به منظور پخش كردن خوراكى‌ها در كنار سفره گماشته مى‌شد. اين خوان نوروزى برپايه عدد مقدس هفت بنا شده بود. توران شهريارى، سخنران جامعه زرتشتى معتقد است: «تقدس عدد هفت از آيين مهر يا ميتراست و به سالهاى دور باز مى گردد. در اين آيين هفت مرحله وجود داشت براى اينكه انسان به مقام عالى و آسمانى برسد. پس عدد هفت از پيش از زرتشت براى انسان عزيز بوده و در آيين هاى مختلف و به نمادهاى گوناگون ديده مى شود، مانند هفت آسمان، هفت دريا، هفت گياه و...» همچنين اسناد تاريخى از برپايى سفره هفت سين به ياد هفت امشاسپندان خبر مى دهند؛ طبق اين اسناد، هفت امشاسپندان مقدس عبارت بودند از:
اهورامزدا(به معنى سرور دانا)، و هومن (انديشه نيك ) ، ارديبهشت (پاكى وراستى )، شهريور (شهريارى آرزو شده با كشور جاودانى )، سپندارمزد (عشق و پارسايى ) ، خرداد (رسايى و كمال ) و امرداد (نگهبان گياهان).
اما در بسيارى از منابع تاريخى آمده است كه «هفت سين» نخست «هفت شين» بوده و بعدها به اين نام تغيير يافته است.
شمع، شراب ، شيرينى ، شهد (عسل) ، شمشاد، شربت و شقايق يا شاخه نبات، اجزاى تشكيل دهنده سفره هفت شين بودند. برخى ديگر به وجود «هفت چين» در ايران پيش از اسلام اعتقاد دارند. سخنران جامعه زرتشتى در اين باره مى گويد: «در زمان هخامنشيان در نوروز به روى هفت ظرف چينى غذا مى‌گذاشتند كه به آن هفت چين يا هفت چيدنى مى گفتند. بعدها در زمان ساسانيان هفت شين رسم متداول مردم ايران شد و شمشاد در كنار بقيه شين هاى نوروزى، به نشانه سبزى و جاودانگى برسر سفره قرارگرفت. بعد از سقوط ساسانيان وقتى كه مردم ايران اسلام را پذيرفتند، سعى كردند كه سنت‌ها و آيين‌هاى باستانى خود را هم حفظ كنند.
به همين دليل، چون در دين اسلام «شراب» حرام اعلام شده بود، آنها، خواهر و همزاد شراب را كه »سركه» مى شد انتخاب كردند و اينگونه شين به سين تغيير پيداكرد.» البته در اين‌باره تعابير مختلفى وجوددارد. چنانچه در كتاب فرورى آمده است: كه در روزگار ساسانيان، قابهاى زيباى منقوش و گرانبها از جنس كانولين، از چين به ايران وارد مى‌شد. يكى از كالاهاى مهم بازرگانى چين و ايران همين ظرف‌هايى بود كه بعدها به نام كشورى كه از آن آمده بودند «چينى» نام گذارى شد و به گويشى ديگر به شكل سينى و به صورت معرب «سينى» در ايران رواج يافتند. به هرروى خوراكى‌هاى خاصى بر سفره هفت سين مى‌نشينند كه عبارتند از: سيب، سركه، سمنو، سماق، سير، سنجد و سبزى (سبزه)
خوراكى هايى كه به نيت هاى گوناگون انتخاب شده اند:
سمنو: نماد زايش و بارورى گياهان است و از جوانه هاى تازه رسيده گندم تهيه مى شود. سيب: هم نماد بارورى است و زايش. درگذشته سيب را درخم هاى ويژه اى نگهدارى مى كردند و قبل از نوروز به همديگر هديه مى دادند. مى گويند كه سيب با زايش هم نسبت دارد، بدين صورت كه اغلب درويشى سيبى را از وسط نصف مى كرد و نيمى از آن را به زن و نيم ديگر را به شوهر مى داد و به اين ترتيب مرد از عقيم بودن و زن از نازايى رها مى شد. سنجد: نماد عشق و دلباختگى است و از مقدمات اصلى تولدو زايندگى. عده اى عقيده دارند كه بوى برگ و شكوفه درخت سنجد محرك عشق است! سبزه: نماد شادابى و سرسبزى و نشانگر زندگى بشر و پيوند او با طبيعت است. درگذشته سبزه ها را به تعداد هفت يا دوازده كه شمار مقدس برج هاست در قاب هاى گرانبها سبز مى كردند. در دوران باستان دركاخ پادشاهان ۲۰ روز پيش ازنوروز دوازده ستون را از خشت خام برمى آوردند و بر هريك از آنها يكى از غلات را مى كاشتند و خوب روييدن هريك را به فال نيك مى گرفتند و برآن بودند كه آن دانه درآن سال پربار خواهدبود. در روز ششم فروردين آنها را مى چيدند و به نشانه بركت و بارورى در تالارها پخش مى كردند. سماق و سير نماد چاشنى و محرك شادى در زندگى به شمار مى روند. اما غير از اين گياهان و ميوه هاى سفره نشين، خوان نوروزى اجزاى ديگرى هم داشته است: دراين ميان « تخم مرغ» نماد زايش و آفرينش است و نشانه اى از نطفه و نژاد. «آينه» نماد روشنايى است و حتماً بايد در بالاى سفره جاى بگيرد. «آب و ماهى» نشانه بركت در زندگى هستند. ماهى به عنوان نشانه اسفندماه بر سفره گذاشته مى شود. و «سكه» كه نمادى از امشاسپند شهريور (نگهبان فلزات) است و به نيت بركت و درآمد زياد انتخاب شده است.
شاخه هاى سرو، دانه هاى انار، گل بيدمشك، شير نارنج، نان و پنير، شمعدان و... را هم مى توان جزو اجزاى ديگر سفره هفت سين دانست. «كتاب مقدس» هم يكى از پايه هاى اصلى خوان نوروزى است و براساس آن هرخانواده اى به تناسب مذهب خود، كتاب مقدسى را كه قبول دارد بر سفره مى گذارد.
چنانچه مسلمانان قرآن، زرتشتيان اوستا و كليميان تورات را بر بالاى سفره‌هايشان جاى مى‌دهند. بر سر سفره زرتشتيان دركنار اسپند و سنجد، « آويشن» هم ديده مى شود كه به گفته موبد فيروزگرى خاصيت ضدعفونى كننده و دارويى دارد و به نيت سلامتى و بيشتر به حالت تبريك بر سر سفره گذاشته مى شود.
در هرصورت او پيروز است و نامش خجسته است و از نزد خدا مى آيد و خواهان نيك‌بختى است و با تندرستى و گوارايى وارد شده

است و سال نو را به همراه آورده است!

برخیز که می‌رود زمستان

بگشای در سرای بستان
نارنج و بنفشه بر طبق نه

منقل بگذار در شبستان
وین پرده بگوی تا به یک بار

زحمت ببرد ز پیش ایوان
برخیز که باد صبح نوروز

در باغچه می‌کند گل افشان
خاموشی بلبلان مشتاق

در موسم گل ندارد امکان
آواز دهل نهان نماند

در زیر گلیم و عشق پنهان
بوی گل بامداد نوروز

و آواز خوش هزاردستان
بس جامه فروختست و دستار

بس خانه که سوختست و دکان
ما را سر دوست بر کنارست

آنک سر دشمنان و سندان
چشمی که به دوست برکند دوست

بر هم ننهد ز تیرباران
سعدی چو به میوه می‌رسد دست
سهلست جفای بوستانبان

نوروز

English Source

Norouz (aussi transcrit Noe-Rooz, Norouz, Norooz, Noruz, Novruz, Noh Ruz, Nauroz, Nav-roze, Navroz, Náw-Rúz or Nowrouz et en Persan نوروز) est la fête traditionnelle Iranienne célébrant le nouvel an du calendrier iranien (premier jour du printemps). La fête est célébrée par certaines communautés le 21 mars, et par d'autres le jour de l'équinoxe vernal, qui a lieu le 20, 21 ou 22 mars.
Le mot vient de l'Avestique nava=nouveau + rəzaŋh=jour/lumière du jour signifiant "nouveau jour/lumière" et qui a toujours le même sens en Persan ((no=nouveau + rouz=jour signifiant "nouveau jour")
Norouz est célébré depuis au moins 3000 ans et est profondément enraciné parmi les rituels et les traditions du Zoroastrisme. Aujourd'hui, la fête de Norouz est célébrée dans de nombreux pays qui ont été des territoires ou qui ont été influencé par l'Empire Perse: en dehors de l'Iran, on peut citer l'Irak, l'Afghanistan, des parties du Moyen-Orient aussi bien que dans les ex-républiques soviétiques du Tadjikistan, de l'Ouzbekistan, de l'Azerbaïdjan, du Kazakhstan, et du Kyrgyzstan. La fête est aussi célébrés par les Parsis zoroastriens en Inde et en Turquie, où il est appelé Nevruz en Turc et Newroz en Kurde.
Dans la plupart des pays, on accompagne la fête par un ''Norouz Mubarak (mubarak: félicitations). En Turquie, on dit Biramuz Mubarak (en Turc) ou Cejna we pîroz be(en Kurde).
La suivants de la variante Fasli du calendrier Zoroastrien célèbrent aussi Norouz comme le premier jour de l'année nouvelle. D'autres variantes du calendrier Zoroastrien célèbrent deux fois Norouz, une fois en tant que Jamshedi Navroz le 21 mars en tant que début du printemps, et un second Norooz a lieu, en juillet/aout (voir Calendrier zoroastrien), en tant que veille de l'année nouvelle ou jour de l'an. Le fait que ce second Norouz soit célébré en tant que dernier jour de l'année (contrairement à ce qu'on pourrait penser d'un terme qui signifie "nouveau jour") pourrait être du au fait que dans la Perse antique le jour commençait au coucher du soleil, alors qu'ultérieurement, les Perses pensaient que le jour commençait au lever du soleil.
La foi bahá’íe, une religion qui trouve ses origines en Iran, célèbre aussi ce jour (son nom est alors "Naw Rúz") en tant que fête religieuse marquant non seulement la nouvelle année selon le calendrier Bahá'í, mais aussi la fin de leur jeûne de 19 jours. Les Bahá'ís persans suivent toujours les coutumes iraniennes associées avec le Norouz, mais les Bahá'ís du monde entier fêtent ce jour, en suivant plus ou moins leurs coutumes locales. Alors que Naw Rúz, d'après leurs écritures, tombe le jour de l'équinoxe vernal, les Bahá'ís le célèvrent le 21 mars, sans se soucier du jour précis où tombe l'équinoxe vernal. Les Bahá'ís doivent ce jour là suspendre leur travail ainsi que tout travail scolaire.
Dans les républiques ex-soviétiques d'Asie centrale, Norouz, le 21 ou 22 mars, est communément considéré comme le "nouvel an des musulmans" (entendre des ethnies de religion musulmane) et donne lieu à des festivités tant religieuses que profanes.
Alors que le calendrier Persan est très précis concernant le moment astronomique auquel la nouvelle année commence, la période de 24 heures pendant laquelle l'année astronomique commence est considérée comme Norouz.

Histoire
Le terme Norouz est apparu pour la première fois dans les documents de l'Empire Perse au second siècle avant notre ère, mais il y a des raisons de croire que la célébration est beaucoup plus vieille et qu'elle était déjà probablement un jour important pendant la dynastie Achéménide (vers 648 av. J-C - 330 av. J-C). Il a été suggéré que dans le célèbre complexe palatial de Persépolis, ou qu'au moins le palais de l'Apadana et "Palais aux cent colonnes" avaient été construits afin d'être utilisés spécialement pendant les célébrations de Norouz. Cependant, aucune mention du terme Norouz n'existe dans les inscriptions Achéménides.
Les plus anciennes mentions de Norouz remontent à l'époque Parthe/Arsacide (247 av. J-C - 224 av. J-C). Il y a des référence spécifiques à la célébration de Norouz pendant le règne de Vologès Ier (51 - 78 av. J-C), mais les détails ne sont pas cités.
Des détails substantiels sur la célébration de Norouz apparaissent après l'accession au trône d'Ardachîr Ier, fondateur de la dynastie Sassanide (224 - 650 de notre ère). Sous les rois Sassanides, Norouz était célébré comme le jour le plus important de l'année. La plupart des traditions royales de Norouz comme les audiences royales en public, les cadeaux et le pardon des prisonniers ont été établies pendant l'époque Sassanide et sont restés telles quelles jusqu'à l'époque moderne.
Norouz, de même que Sadeh (qui est célébré au milieu de l'hiver), a survécu dans la société après l'introduction de l'Islam en 650 apr. J-C D'autres célébrations comme Gahanbar et Mehragan ont été mises de côté ou ont seulement continué à être suivies par les Zoroastriens, qui les ont emmenées jusqu'en Inde. Norouz, cependant, était une fête très célébrée, même par ceux qui ont adopté l'Islam très tôt. Il reste des indications que les quatre grands caliphes ont présidé aux célébrations de Norouz, et que le jour était férié pendant la période Abbasside.
Après la chute du califat et la ré-émergence de dynasties perses comme les Samanides et les Bouyides, Norouz a été élevé à un niveau encore plus important. Les Bouyides ont fait revivre les anciennes traditions de l'époque Sassanide et ont restauré d'autres célébrations de moindre importance qui avaient été éliminé par le Califat. Même les envahisseurs Ottomans et Mongols n'ont pas tenté d'abolir Norouz au profit d'une autre célébration. Norouz est donc resté la principale fête des persans à la fois au niveau officiel et populaire. La dernière illustration remarquable de la stabilité de cette fête (d'origine païenne toutefois) est à la suite de l'avénement de la République Islamique. Le nouveau régime d'obédience religieuse voyait d'un mauvaise œil une celebration si grandiose et si populaire pour une fête non religieuse. Aucun effort n'est fait pour celebrer officiellement ce jour et un parallèle systématique est fait avec les martyres de la révolution et de la guerre. Après deux décénies, la volonté populaire a donné raison à l'Histoire. Norouz est de nouveau célebré en Iran encore plus faste que par le passé et de grands Haftsin ont fait leur apparition ces dernières années à l'initiative de la mairie de Téhéran dans les grandes places de la ville!

Chāhār Shanbe Sûri
Le dernier mercredi de l'année est célébré par les iraniens sous le nom de Chāhār Shanbe Sûri, moment où tout le monde sort dans la rue, fait des feux et saute par dessus en criant Zardie man az tou Sorkhie tou az man (littéralement: Je te donne ma couleur jaune, tu me donnes ta couleur rouge -celle du feu-, mais figurativement: je te donne ma pâleur - ou ma maladie-, je prends ta force - ta santé-.
Offrir des pâtisseries connues sous le nom de Ajile Moshkel Gosha est la façon de remercier pour la santé et le bonheur de l'année passée, tout en échangeant toute pâleur et tout mal restant pour la chaleur et les vibrations du feu.
D'après la tradition, les esprits des ancêtres rendent visite aux vivants les derniers jours de l'année, et beaucoup d'enfants s'entourent de draps, rejouant ainsi symboliquement les visites des morts. Il court aussi dans les rues en tapant sur des boîtes et des casseroles et frappent aux portes pour jouer des tours au gens. Ce rituel est appelé qashogh-zany (battage de cuillers) et symbolise le fait de chasser le dernier mercredi de malchance de l'année.
Il y a plusieurs autres traditions cette nuit là, dont les rituels de Kûzeh Shekastan, pendant lequel on casse des jarres en terre qui contiennent symboliquement la mauvaise fortune de quelqu'un, Fal-Gûsh ou l'art de la divination en écoutant les conversations des passants et le rituel de Gereh-gosha-î, faire un nœud dans un mouchoir ou un tissu et demander au premier passant de le défaire afin d'éloigner la malchance de quelqu'un.

Les Haft Sîn

Une table des Haft Sîn plus complète
La tradition principale de Norouz est la mise en place des Haft Sîn (هفت سین) -les sept 'S', sept objets dont le nom commence par la lettre S ou "sîn" (س) de l'alphabet Persan, qui sont sept objets spécifiques disposés sur une table correspondant aux sept créations et aux sept immortels les protégeant. Aujourd'hui, ils ont été un peu modifiés mais le symbolisme demeure. Chaque famille essaie de garder leur table des Haft Sîn la plus jolie possible, puisque le sens spirituel est aussi important que la façon dont ils sont disposés puisque les visiteurs voient cette disposition comme une réflexion de leur goûts.
La liste suivante est un exemple des objets servant à faire les Haft Sîn, bien qu'il n'y ait pas de consensus permettant de dire lesquels sont les sept concernés:
sabzeh - germes de blé, orge ou lentille poussant dans un plat (symbolisant la renaissance)
samanu - un gâteau très sucré fait de germe de blé (symbolisant l'abondance)
senjed - le fruit séché du jujubier (symbolisant l'amour)
sîr - ail (médecine)
sîb - pommes (beauté et bonne santé)
somaq - baies de sumac (la couleur du lever du soleil)
serkeh - vinaigre (l'âge et la patience)
sonbol - l'odorante fleur de Jacinthe (l'arrivée du printemps)
sekkeh - pièces (prospérité et santé)
Les autres objets sur la table peuvent inclure les suivants:
pâtisseries
bougies allumées (bonheur)
un miroir
des œufs peints, peut-être un pour chaque membre de la famille (fertilité)
un bol avec deux (ou plus) poissons rouges (vie)
un bol d'eau contenant une orange (la terre flottant dans l'espace)
eau de rose pour ses pouvoir magiques nettoyants
les couleurs nationales, pour la touche de patriotisme
un livre sacré (par exemple, le Coran, Kitáb-i-Aqdas, la Bible, la Torah ou l'Avesta) ou encore un livre de poésie (presque toujours le Shâh Nâmâ ou le divan d'Hafez)

Haji Firûz

Le traditionnel porteur des couleurs de Norouz est un personnage appelé Haji Pirûz, ou Hadji Firuz. Il symbolise la renaissance du dieu du sacrifice sumérien, Domuzi (Dumuzi, qui a donné son nom au mois hébreu de Tammuz), qui était tué à la fin de chaque année et renaissait pour le début de l'année nouvelle. Portant du maquillage noir et un costume rouge, Haji Pirûz chante et danse dans les rues avec tambourin et trompettes en distribuant ses bons vœux pour l'arrivée de la nouvelle année.
source: wikipedia

Goodbye Orkut

So I am going out , because of different reasons, I will keep some memories from some friends and what they have wrote for me, but is it good to be still member or going out?!
right now I refuse it!


Sanaz: FRIENDS are like GOLD.Each one is Rich and they all last a life time,JUST LIKE YOU! (1/10/2007)

Farzaneh: azadeh,dokhtari ke ham soorate ziba dare, v az oon mohemtar ghalbe zibayee dare; faghat ye moshkele koochik dare, inke fekr mikone hame mesle khodeshan, azadeye aziz, ghadre khodeto bedoon, tu merite des meilleures ma belle, des Meilleures.... (12/10/2006)

Mahroo: azzi joone man inghadar mahe ke man nemidoonam az kodoom yeki az khoobiash begam faghat ino midoonam ke kheili ziaad doostesh daram.khodesham ino midooneh.mageh na khoshgelam? (10/8/2006)

Azadeh: Azi ye doost e nemoonas.... ma hamdigaro moddat e kheili kami az nazdik didim... shayad oon moghe ke hamo mididm kheili ham samimi naboodim... vali alan ke man vaghean niaaz be hamzaboon daram, Azi behtarin kasi e ke khoda baram ferestaade... :) kheili dooset daaram azizam... hamishe be khatere lotf haee ke be man o ariaan dari azat mamnoonam... miboosamet be omid e didaar... :) (7/29/2006)

Ali: نـفـس باد صبا مشک فشان خواهد شد عالـم پیر دگرباره جوان خواهد شد ارغوان جام عقیقی به سمـن خواهد داد چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد این تـطاول که کشید از غم هجران بلبـل تا سراپرده گـل نـعره زنان خواهد شد گر ز مسجد به خرابات شدم خرده مـگیر مجلس وعظ دراز است و زمان خواهد شد ای دل ار عشرت امروز بـه فردا فـکـنی مایه نـقد بـقا را که ضـمان خواهد شد ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید از نـظر تا شب عید رمـضان خواهد شد گـل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت که به باغ آمد از این راه و از آن خواهد شد مطربا مجلس انس است غزل خوان و سرود چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد حافـظ از بـهر تو آمد سوی اقـلیم وجود قدمی نه به وداعش کـه روان خواهد شد (7/26/2006)

http://www.orkut.com/Profile.aspx?uid=4259243198399683015: من امشب هفت شهر آرزوهايم چراغان است زمين و آسمانم نور باران است كبوتر هاى رنگين بال خواهش ها بهشت پر گل انديشه ام را زير پر دارند صفاى معبد هستى تماشايى است زهر سو نوشخند اختران در چلچراغ ماه مى ريزد جهان در خواب تنها من در اين معبد در اين محراب دلم مى خواست بند از پاى جانم بازمى كردند كه من تا روى بام ابرها پرواز مى كردم از آنجا با كمند كهكشان تا آ سمان عرش مى رفتم
ghazaleh: in azade khonoom ham keee harchi begam azash kam goftaaam kheyli mehraboon kheyli kheyli khoshgel kheyli kheyli kheyli doost dashtani ______0000________________0000 ________00_________________________00 ______0_______________________________0 ____0__00000___00000___________________0 ___0__0000000_0000000___________________0 __0___000000000000000__000000000000000___0 _0_____0000000000000____0000000000000_____0 00______00000000000_______________________00 0_________0000000__________________________0 0___________000____________________________0 0____________0_____________________________0 0___________________________________________0 0__________________________________________0 0__________________________________________0 _0___________000____________000___________0 __0____________00000000000000____________0 ___00____________000____000____________00 _____0_____________000000____________0 _______00__________________________00 (6/10/2006)

♡♥تينا♥♡: ´´´´¶¶¶¶¶¶´´´´´´¶¶¶¶¶¶ ´´¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶´´¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶ ´¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶´´´´¶¶¶¶ ¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶´´´´¶¶¶¶ ¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶´´¶¶¶¶¶ ¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶ ´¶¶¶¶¶ ´¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶ ´´´¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶ ´´´´´¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶ ´´´´´´´¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶ ´´´´´´´´´¶¶¶¶¶¶¶¶ ´´´´´´´´´´´¶¶¶¶ ´´´´´´´´´´´´¶¶ (6/9/2006)

http://www.orkut.com/Profile.aspx?uid=4259243198399683015: در و ديوار دنيا رنگي ست . رنگ عشق . خدا جهان را رنگ كرده است . رنگ عشق . واين رنگ هميشه تازه است و هرگز خشك نخواهد شد . از هر طرف كه بگذري لباست به گوشه اي خواهد گرفت و رنگي خواهد شد . اما كاش چندان هم محتاط نباشي شاد باش و بي پروا بگذر خدا كسي را دوستتر دارد كه لباسش رنگي تر است (5/30/2006)

Ali: une fille exceptionnelle, rarement rencontré dans l'histoire, une génie si développé et sympathique. je t'adresse toute mes félicitations pour ton anniversaire. c'est une chance que tu est ma sœur et surtout une bonne amie. Joyaux anniversaire. onai keh francavi balad nistan, mitonan yad begiran (4/6/2006)

Soudeh: Azadeh joonam Doost e ghadimi e man bala berim, Paiin, biaym, bazam baham doost mimoonim. Doosesh daram kheili ziaddd (3/22/2006)
Hanieh::

ALLAH * . *.*. * . ** . *.*OPEN

** . *.*. * . * . * THE WINDOWS

* .. * . * ..* * . *.*. * OF HEAVEN

¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨) * . *.*LOOK TO ME

(¸.•´ (¸.•` *.*.*.** . *.*. *AND ASK ...

*(¨`•.•´¨) .*.*.*.*.* * . *.*. *WHAT IS YOUR

. * .`•.¸(¨`•.•´¨) * . * . * . * ...*DREAM .

* .*.. *`•.¸.•´* (¨`•.•´¨) * . *FOR

* .. *..(¨`•.•´¨). *`•.¸.•´* . *TODAY?

..* ... *`•.¸.•´ * *. * . * . * ... *I * . * . * . . * . *.*. * . * . *ANSWERED:

___00000___00000 *.*. * . * .. *ALLAH

__0000000_0000000. * . * . *TAKE

__0000 OOOO 00000. * . * . *CARE

___0000000000000 * . * . * . *OF

____00000000000 * . *. * . * .*PERSON

______0000000 * . *. * . * . * .. * . *.*THAT

________000 * . *. * . * ... * . *.*IS

_________0* . * .. ** .. * . *.*READING

* . * .. ** .. * . * . * . * . *.*THIS

.. * . (\ *** /) * . *.*.*TESTIMONIAL

.* . * ( \(_)/ ) * * .BECAUSE,

.* . * (_ /\ _) . *. * TIS PERSON IS

.* . * . /___\ * . . * . *SO *. * . * . * . . * *SPECIAL FOR ME

..... BECAUSE THE PERSON IS MY FRIEND (12/30/2005)

hodhod: belle gentille sociable souriate dynamique attention les garcons elle est toujours celiba!!!! (10/28/2005)
Atefeh: belle , sociale , gentille , simple ,lente, albateh hamei ina faght dar 2 ya 3 mored barkhord man ba azadeh jone .omidvaram hamishe movafagh bashe. (7/23/2005)

Saemeh: in azade khanoomi ke mibinid ye dokhtare shado ba mohebat , adam vaghati chehreye mehraboono jazabo hamishe khandoonesho mibine kolli enerji migire , aslan azade mosaviye ye gole enerjio hayajan ,ye dokhatre delsooz va fogholade bahoosh , valla har chi begam kam goftam ... azade joonam Je t'aime :x be behtariin arezooha baraye to miboosamet (2/3/2005

Ali: Je t'aime tellement que jamais, Elle est la meilleur soeur du monde: ___________0000000_____________0000000 _______00000000000000_______0000000000000 _____000000000000000000__000000000000000000 ___000000000000000000000000000000_______00000 __0000000000000000000000000000000_________0000 _0000000000000000000000000000000000________0000 _0000000000000000000000000000000000000_____0000 0000000000000000000000000000000000000000___00000 00000000000000000000000000000000000000000_000000 000000000000000000000000000000000000000000000000 000000000000000000000000000000000000000000000000 _0000000000000000000000000000000000000000000000 __00000000000000000000000000000000000000000000 ____0000000000000000000000000000000000000000 ______000000000000000000000000000000000000 _________000000000000000000000000000000 ____________000000000000000000000000 ______________00000000000000000000 _________________000000000000000 ___________________0000000000 _____________________000000 _______________ (1/25/2005)

Soudeh: Je t'aime. (11/21/2004)

Nasibeh: dear Azade! I was very surprised when I find you in Orkut and it remined me last memories. I'll be glad to be informed of you. (8/10/2004)

Yosra: azadeh is one of the best friend for me during 12 years.I admire her for her hardworking and her beliefe. (6/18/2004)

With all of the best memorise , the meeting, finde new friends, feeling love , and say goodbye,

and I will be always in LOVE...!

I LOVE U! and I give u a rose , a red one, and dont forget , that , Life is so strange and it has a lot of lovely things...!For being in love change the way that you see the world, with loving eyes all of the world would be lovely...!

I am with you...! Goodbye, and Farewell...!

دوست آبکی

بعضی ها تازگی ها شماره تلفن مردم رو با آدرسه یاهو رو خیرات می کنند اونوقت اسمشون رو می ذارند دوست شاید هم قبلا دوست بودند و الان فارغ
.......................... خلاصه که این نوعش رو ندیده بودیم
0618*****3007 می گه اسمم سیاوشه شماره تلفن

دوست دارم ولی حاضر نیستم بگم کی شمارت رو داده
......................... اینم دوستی خاله خرسه
ما نه دوستی این آدم رو می خواهیم نه او نی که از دوستی ما سوء استفاده می کند
ما را بخیر شما را به سلامت
ولی یه چیزه مفید داشت حالا چون شمایید دو تا
یکی اینکه شد موضوعه بحث ما
یکی دیگه هم اینکه حتی به دوستان خود هم اطمینان نکنید حتی شما دوست عزیز